Жонка асуджанага Пятра Кучуры, які адбывае пакаранне ў магілёўскай ПК-15, пасля першай адмовы ўсё ж была запрошаная на 1 лістапада на прыём да кіраўніка МУС. З Ігарам Шуневічам яна хацела абмеркаваць сітуацыю з пастаяннай адтэрміноўкай умоўна-датэрміновага вызвалення мужа. Але на працягу двух тыдняў, якія заставаліся да прызначанага прыёму, рашэнне ведамства імкліва мянялася. Спачатку ёй напісалі пра прыпыненне рашэння аб прыёме міністрам да разгляду паступіўшай ад яе скаргі, затым паведамілі пра спыненне перапіскі з ёй па пытанні УДВ, а за тыдзень да прызначанага часу прыём канчаткова адмянілі. У той жа час начальнік калоніі загадаў асуджанаму тэлефанаваць і пераканаць жонку, каб не ішла на прыём да міністра. «Муж адмовіўся», - кажа Людміла Кучура. - «Але значыць, яны чагосьці баяцца?»

Людміла Кучура падрабязна распавяла Праваабарончаму цэнтру «Вясна», як развівалася сітуацыя.

Напачатку яна нагадала, што ў снежні гэтага года мінае 13 гадоў зняволення з 17-ці, да якіх прысуджаны яе муж. Паколькі 62-гадовы Пётр Кучура з'яўляецца пенсіянерам па ўзросце і мае 3-ю групу інваліднасці па захворванні сэрца, то на гэтых падставах адносіцца да прапісанай у законе катэгорыі зняволеных, якія прэтэндуюць на ўмоўна-датэрміновае вызваленьне - УДВ. Да ўсяго, ён атэставаны як стаўшы на шлях выпраўлення, бярэ ўдзел у жыцці калоніі, і мы неадкладна робім выплаты па пазове. Тым не менш, нягледзячы на ​​ўсё пералічанае, адміністрацыя калоніі не прадстаўляе асуджанага да ўмоўна-датэрміновага вызвалення.

«Паколькі Пётр пенсіянер, УДВ для яго стала магчымым з красавіка 2016 года, і 4 траўня была камісія, якая адмовіла яму ў УДВ на год, але пры гэтым атэставала як стаўшага на шлях выпраўлення. Муж расказваў, што атэстацыя выклікала незадаволенасць у начальніка калоніі, які запытваў: «А вы што не маглі яму спагнанняў навешаць?». Гэтая атэстацыя праходзіла ў турме №4 Магілёва. Нагадаю, што муж быў асуджаны на тры гады турэмнага рэжыму пасля выпадку, калі яго абвінавацілі ў перадачы журналістам інфармацыі пра паборы з асуджаных і іх сваякоў у калоніі. Але ў турме ён адбыў паўтары гады і як стаўшы на шлях выпраўлення быў пераведзены назад у калонію.

Вяртацца ў ПК-15 ён, вядома, не хацеў. І я і муж пісалі заявы ў Дэпартамент выканання пакаранняў МУС пра тое, што мы баімся перадузятага стаўлення ў гэтай калоніі, што гэта можа мець свае наступствы. Але на нашы заявы там ніхто не звярнуў увагі, і мужа адправілі назад у ПК-15. Аказалася, што мы мелі рацыю ў сваіх асцярогах. Бо на час камісіі ў 2016 годзе Пётр ужо падыходзіў пад УДВ: як пенсіянер-інвалід ён павінен сядзець 2/3 тэрміну, але ўсё адкладалася на год - да траўня 2017-га», - распавядае Людміла Міхайлаўна.

За паўгода да чарговай камісіі Пятру Кучуру далі вымову, якая, натуральна, пазбавіла яго статусу стаўшага на шлях выпраўлення, і вырашэнне пытання пра УДВ было адкладзенае да наступнай атэстацыі.

"Камісія праходзіла 17 траўня, а затым, 13 ліпеня, муж прайшоў атэстацыю як стаўшы на шлях выпраўлення. Але камісіі па УДВ няма і няма ...".

"Пётр падыходзіў да начальніка калоніі некалькі разоў, і ў рэшце рэшт той сказаў: "Ты нават не спадзявайся, што мы цябе адправім на УДВ або заменім рэжым на больш мяккі. Ты ў нас вельмі шмат крыві папіў. І цяпер ты хочаш, каб з мяне смяяліся ў МУС, у пракуратуры, у дэпартаменце? Гэтага не будзе", - распавядае Людміла Кучура са слоў мужа.

"На гэта муж сказаў: "Як гэта - я ў вас крыві папіў? Бо вы самі сказалі, што я не вінаваты ў тым, у чым мяне абвінавацілі ў 2013-м годзе. Атрымліваецца, вы ў мяне пілі кроў, а не я увас".

Кіраўнік МУС Ігар Шуневіч. Фота: Сяргей Гудзілін / nn.by

Бачачы, што ў дачыненні да мужа парушаецца закон аб УДВ, Людміла Кучура вырашыла разабрацца ў сітуацыі. 12 верасня яна звярнулася ў МУС з заявай на прыём да міністра Ігара Шуневіча, які праходзіў 4 кастрычніка, але атрымала адказ з Дэпартамента выканання пакаранняў, што ў прыёме ёй адмоўлена.

"То бок, Дэпартамент у нас ужо кіруе прыёмамі міністра, - абураецца суразмоўца. - Я напісала скаргу на тое, што мне было незаконна адмоўлена ў прыёме. І 10 кастрычніка накіравала міністру тую скаргу, якую хацела пакінуць на прыёме ".

У скарзе яна напісала пра тое, што прычыны адмовы ў УДВ яе мужу "няясныя і недакладныя", "фармальныя фразы, якія пацвярджаюць перадузятае стаўленне з боку кіраўніцтва калоніі і ДВП МУС". Разам з тым прывяла выпадкі, калі ў ПК-15 асуджаным К. і Г. [у скарзе іх імёны і прозвішчы ўказаныя цалкам - рэд.], атэставаным як «цвёрда стаўшыя на шлях выпраўлення і даказаўшыя сваё выпраўленне», суд замяніў рэжым на больш мяккі, але затым першага прыйшлося вярнуць назад з калоніі-пасялення, а другі і зусім адтуль збег за мяжу. «Па якіх крытэрах К. і Г. атэстоўваліся як цвёрда стаўшыя на шлях выпраўлення? Чаму гэтых парушальнікаў рэжыму накіравалі на ЗПБМ [замены пакарання на больш мяккае – рэд.], а П. Кучуру - пенсіянера, інваліда, які стаў на шлях выпраўлення, начальнік ПК-15 адмаўляецца прадстаўляць да УДВ або ЗНБМ?» - спытала яна ў міністра, дадаўшы, што ў згаданых выпадках угледжвае карупцыйны складнік.

11 кастрычніка - пакуль ішла яе скарга - Людміла Міхайлаўна, ужо і не чакаючы, атрымала паведамленне з МУС аб тым, што міністр прыме яе 1 лістапада. У сувязі з гэтым, як высветлілася, заварушылася і адміністрацыя ПК-15.

"У ПК-15 пра той прыём ведалі ўжо 10 кастрычніка, калі не раней! Таму што 10 кастрычніка для аднаго Кучуры сабралі камісію па прадстаўленні на УДВ - і зноў яму было адмоўлена на год. 17 траўня адмовілі на год, 10 кастрычніка адмовілі зноў на год - мы ўжо заблыталіся, з якога месяца гэты год нам адлічваць... І вось на гэтай камісіі начальнік калоніі сказаў: "Звані жонцы і кажы, каб яна не ішла на прыём да міністра". Муж адмовіўся. Але ўсё гэта значыць, што чагосьці яны баяцца?", - кажа яна.

Аднак радасць была кароткачасовай. Таму што 13 кастрычніка жонка асуджанага атрымала яшчэ адзін адказ з МУС за подпісам начальніка ўпраўлення па абароне дзяржаўных сакрэтаў, які паведамляў, што пытанне наконт прыёму яе міністрам будзе вырашацца пасля разгляду скаргі, якая паступіла ад яе. Далей, 24 кастрычніка, ДВП (праўда, на бланку МУС і за подпісам міністра) паведаміў ёй пра тое, што па пытанні УДВ перапіска з ёй спыненая. Тады Людміла Кучура патэлефанавала выканаўцы гэтай адпіскі - супрацоўніцы ДВП, і спытала, ці прыме, у рэшце рэшт, яе міністр - тая адказала, што не можа гаварыць на гэтую тэму і кінула слухаўку. Але праз пару гадзін на электронную пошту прыйшоў адказ з МУС, зноў за подпісам начальніка ўпраўлення па абароне дзяржаўных сакрэтаў, пра тое, што міністрам Людміла Кучура прынятая не будзе.

Жанчына звяртае ўвагу, што ў прыёме ёй адмоўлена, таму што яна "пастаянна звяртаецца з адной і той жа скаргай" - хоць скаргу міністру яна накіроўвала аднойчы.

"Вось што на гэты конт хочацца сказаць. Зараз рэзанансная тэма - паборы, суіцыды, пазастатутныя адносіны ў войску. І міністр Шуневіч выказаўся з гэтай нагоды: маўляў, так, дысцыпліна патрэбная, але такога быць не павінна. Атрымліваецца, у чужым воку і парушынку знайду, а ў сваім - і бярвёны не ўбачу. Паверце, калі параўноўваць калонію і войска, то ў калоніі ў разы больш і пабораў, і суіцыдаў, і неаказання медыцынскай дапамогі - велізарны набор усяго. Але, як я бачу, тое, што робіцца ў яго ведамстве, міністра Шуневіча зусім не цікавіць", - прыходзіць да высновы Людміла Кучура.

Нягледзячы на ўсе перашкоды, жонка асуджанага ў пошуках справядлівасці працягвае звяртацца ў іншыя дзяржаўныя органы.

Крыніца: Чаму міністр Шуневіч паспешліва адмяніў прыём па пытанні датэрміновага вызвалення асуджанага Кучуры?