«Усё добра. Людзі там нармальныя. Я троху баяўся, думаў, ну, кантынгент адпаведны будзе. Але ў асноўным сядзеў з хлопцамі, якія троху выпіваюць і троху крадуць. А так – усе ведаюць палітычных, ніхто да іх кепска не ставіцца. Толькі што нудна, мазгі галадаюць, і трэба чымсьці іх падсілкоўваць. Займаўся палітызацыяй сукамернікаў ды разгадваў судоку», – расказаў па вызваленні Цімафей Журкевіч.

Ён пацвердзіў інфармацыю, што падчас ператрусу ў яго забралі жорсткі дыск камп'ютара і мабільны тэлефон. Патлумачыў, што крымінальная справа, у якой ён праходзіў як падазраваны, тычылася пагрозаў, якія паступалі праз тэлефон аднаму з вайсковых службоўцаў.

«Ну, мне так падаецца, што ў той справе можна наагул кожнага чалавека браць, таму што людзі ж са сваіх тэлефонаў пагрозы пісаць не будуць. А з другога боку – калі вы ўжо ідэнтыфікавалі людзей, якія пагражалі, дык навошта вы турбуеце іншых. Гэта быў нейкі акт ціску ці запалохвання мяне, так я гэта ўспрымаю», – выказаў думку Журкевіч.

Пасля таго як Цімафей адбыў 72 гадзіны як падазраваны ў крымінальным злачынстве, яго амаль адразу затрымалі па адміністрацыйнай справе паводле арт. 23.34 КаАП – за ўдзел у студэнцкім відэазвароце да ўладаў, які быў апублікаваны яшчэ напрыканцы кастрычніка. Журкевіча прысудзілі да 7 сутак арышту. Нагадаем, 29 снежня 2020 году па той жа справе ўжо былі асуджаныя трое студэнтаў ВДТУ, а 16 студзеня за ўдзел у тым жа відэазвароце 7 суткамі арышту была пакараная студэнтка медуніверсітэту Паліна Нітчанка.

Адзначым, што Паліна Нітчанка дагэтуль застаецца за кратамі віцебскага СІЗА-2, бо 22 студзеня суд Кастрычніцкага раёну Віцебску (суддзя Царыкаў) прысудзіў ёй па скайпе яшчэ 10 сутак арышту – за ўдзел у акцыі салідарнасці 14 снежня ў будынку ВДМУ.

Зміцер Міраш