— У сакавіку 2021 я агучыў сітуацыю, калі перабой з падачай кіслароду ў маёй Віцебскай БХМД прывёў да цяжкіх наступстваў. Мяне звольнілі. Намеснік міністра (мілы чалавек, мяркуючы з усяго, але "яго прымусілі") выступіў з праграмнай заявай: "Кісларод не важны".
З таго часу да мяне даходзяць сігналы, што перабоі з падачай кіслароду ў шпіталях Беларусі — хутчэй норма, чым выпадковасць. Кожны раз - гэта трагедыя, нават калі гэта 2 чалавекі, нават калі гэта 6 чалавек, ці больш.
Але акрамя таго, што гінуць канкрэтныя пацыенты, асаблівы жах - у расхалоджванні медперсаналу, у знікненні таго самага "драйву", які здольны выратаваць таго ўнікальнага, хто павінен быў бы "паводле законаў медыцыны" памерці. А гэты "драйв" - тое што робіць медыцыну медыцынай.
Выжыванне пацыента ў крытычным стане надае прафесіі той сэнс, якім можна ганарыцца. А калі "ўсе ўсё адно памруць" — у гэтым выпадку мы проста ходзім на працу і атрымліваем заробак памесячна і ў рамках Працоўнага заканадаўства. Клеркі ад медыцыны замест медработнікаў.
Між тым перабоі з падачай кіслароду сталі ці не самай важнай навіной з лякарняў, дзе лечаць ковід. Лозунгі "Кісларод не важны" і "Ніхто не памёр, вы нічога не дакажаце" дэкларуюцца не ад добрага жыцця...
Нават не нястача апаратаў ШВЛ, нават не брак месцаў у лякарнях, нават не нястача кіслародных пунктаў для пацыентаў... - Пацыент, які дабраўся да лякарні, атрымаў запаветнае месца з пунктам, якая падае кісларод, проста ў адзін выдатны момант можа пазбавіцца...
...і ўсяго астатняга…
***
А кісларод канчаецца то там, то тут. Я - лекар і я не разумею, якія праблемы - развязаць тэхнічныя праблемы? Гэта ж не атамная электрастанцыя і не палёт на Месяц! - Гэта простая фізічная задача з аб'ёмам, ціскам, плошчай сячэння труб і г.д. На развязанне гэтай задачы быў адпушчаны год.
Нічога не развязана. Не развязваецца. Няма нават задачы гэта развязаць. Глядзеў стрым з Украіны: медыкі шчаслівыя, што іх таксама запрасілі на размову "ў вярхах". Таму што "іх губернатары" паведамляюць "наверх", што ўсё добра, і праблем з кіслародам няма. Украінскім медыкам губернатары таксама "загадваюць маўчаць". І медыкі "загаварылі".
І гэта - Украіна. Гэта - не Беларусь.
Але і там і там важна быць „чалавекам Сістэмы”.
***
Тэхнічныя праблемы развязваюцца тэхнічна. Не развязваючы праблему - яе не развязаць. Чаго прасцей: кінуць усе намаганні на развязанне нескладанай тэхнічнай праблемы. Яна ж не ў браку кіслароду, як такога, а ў перабоях падачы таго, што ёсць, у цалкам разабраным стане тэхнічнага персаналу, у неадпаведнасці пастаўленых задач перад медперсаналам і тэхнічнымі магчымасцямі шпітальных сістэм. Праблема - у неразвязанні (гэта галоўнае!) усіх гэтых праблем.
...Дык прывядзіце ў адпаведнасць! Не!
***
Шмат гадоў таму ў мяне ўзнік канфлікт з тагачаснымі арганізатарамі аховы здароўя. Яны мяне здзівілі логікай: калі скончыліся рэагенты да "буржуйскага" абсталявання, то трэба нікому не паведамляць і прамаўчаць, а пацыента "па-ціхаму" пахаваць. Гэта - "патрыятызм".
Але калі ўзняць пытанне аб пошуку гэтых самых рэагентаў - ты вораг і "замежны агент".
Патрыёты кіруюць.