Сёлета 25 верасня лідару праваабарончага цэнтра «Вясна» Алесю Бяляцкаму спаўняецца 62 гады. Свой дзень народзінаў ён ізноў сустракае ў зняволенні. Раней ён ужо быў вязнем уладаў за сваю праваабарончую і грамадскую дзейнасць - з 2011 па 2014 год. У ліпені 2021 года яго зноў затрымалі — і з таго часу ён прайшоў праз следчы ізалятар і суд, які прысудзіў яму 10 гадоў пазбаўлення волі. Алесь Бяляцкі адбывае свой тэрмін у папраўчай калоніі №9 у г. Горкі, куды накіроўваюць «рэцыдывістаў».

Адмыслоўцы з аддзела землеўладкавання Дубровенскага райвыканкама правялі праверку на тэрыторыі Пірагоўскага сельсавета. Вывучалі, наколькі эфектыўна выкарыстоўваюцца землі гаспадарак, якая сітуацыя з нежылымі дамамі, ці дбайна падтрымліваецца парадак на тэрыторыях, падведамасных арганізацыям і сельскагаспадарчым прадпрыемствам. Давялося канстатаваць, што праблемы ёсць. Але літаральна праз некалькі дзён пра іх забыліся.

У райцэнтры да Дня народнага адзінства адчынілі "Пляцоўку дзяржаўнай сімволікі" . На ёй размясцілі некалькі інфармацыйных стэндаў і тры флагштокі вышынёй 8 метраў - пад дзяржаўны сцяг, сцяг Віцебкай вобласці і сцяг Браслаўскага раёна. «Новая точка притяжения появилась в Браславе. Источник патриотизма, предмет гордости, место, где будут проводить разного рода тематические мероприятия», -- піша раённая газета "Браслаўскі край".

Фотаздымак «Валошніка», або «Васильковый маг» надрукавала газета «Віцьбічы». Аўтарка гэтага персанажа - віцебская студэнтка Настасся Мядзведзева. Яе прапанова перамагла ў конкурсе, які сёлета ў лютым абвясціў гарвыканкам, -- набольш спадабалася камісіі, створанай дзеля зацвярджэння персанажа-талісмана. Цяпер скульптуры «Валошнікаў» ( да 30 см вышынёй) павінны з'явяцца на вуліцах на ўзор гномаў ва Ўроцлаве. Гарвыканкам заклікае, каб прадпрыемствы і ўстановы прыдумлялі і ўсталёўвалі сваіх «Валошнікаў».

І гэта толькі сёлета. А калі казаць больш шырока, то з дапамогай петыцый гарадскія актывісты дамагаліся ліквідавання снегавых заносаў і «векавых» лужын, дамагаліся закрыцця адчыненых каналізацыйных люкаў, звярталі ўвагу на недахопы ў падтрыманні гарадскіх аб'ектаў, выступалі за абнаўленне небяспечных для гульняў дзіцячых пляцовак.

Гэта вымушана прызнаць раённая пракуратура пры падсумаванні вынікаў працы за першае паўгоддзе бягучага года. Паводле Пракурора Лёзненскага раёна Аляксея Бузікава, у рэгіёне павялічылася колькасць цяжкіх і асабліва цяжкіх злачынстваў, бо было выяўлена адразу некалькі крымінальных выпадкаў, якія падпадаюць пад арт. 430 Крымінальнага Кодэкса (хабарніцтва). У параўнанні з такім самым перыялам мінулага года (19) колькасць выяўленых выпадкаў хабарніцтва ўзрасла больш як у два разы (39).

Гэта адна з самых доўгіх вуліц у мястэчку, якая бярэ пачатак практычна на цэнтральнай плошчы. І зусім недалёка ад яе месціцца дом №32, краявід вакол якога здольны папсаваць самыя пазітыўныя ўражанні турыстаў. Мясцовыя жыхары звярнуліся ў раённую газету, каб «дастукацца» да камунальнікаў, якія забыліся на свае абавязкі.

З дапамогай прафесійнай арыентацыі падчас навучання ў школе ў Беларусі спрабуюць ліквідаваць кадравы голад. Лекараў у Беларусі бракуе, асабліва ў рэгіёнах. Таму стварэнне «медыцынскіх класаў» стала трэндам: там хочуць выхаваць «заматываваных выпускнікоў». Праўда, цэлы клас ў Талачынскай школе №2 стварыць не атрымалася – выказалі жаданне бліжэй пазнаёміцца са спецыфікай працы медыкаў наважыліся толькі 11 чалавек.

Віцебскі абласны выканаўчы камітэт праводзіць закупку з адной крыніцы паслуг па рамонце будынка па адрасе вул. 1-я Даватара, 28. Гэта сучасны дом, пабудаваны ў 2013 годзе. У невялікім па плошчы будынку ёсць басейн, сауна, таксама за кошт дзяржаўнага бюджэту ён абсталяваны побытавай тэхнікай і дарагой мэбляй. Гісторыя стварэння ўласнай рэзідэнцыі для тагачаснага старшыні аблвыканкама Аляксандра Косінца (пазнейшага кіраўніка Адміністрацыі Лукашэнкі) , заслугоўвае таго, каб пра яе нагадаць.

Вуліца Жасткова ў Віцебску – гэта так званы «ціхі цэнтр». Некаторыя дамы пабудаваныя тут яшчэ ў 1930-х, але ў іх зроблены капітальныя рамонты, і мясцовыя жыхары забяспечаны ўсімі сучаснымі дабротамі. Але сляды «старога быту» на гэтай вуліцы засталіся: у прыватнасці, двухпавярховыя цагляныя сараі, дзе насельнікі калісьці захоўвалі дровы для пячнога ацяплення. Пабудовай у двары дома №18 людзі ўжо даўно не карыстаюцца, і з цягам часу яна стала небяспечнай.