Ужо якую зіму віцебчукі, якія пражываюць па адрасе вул. Багатырова, 20, ня могуць пахваліцца цёплымі батарэямі ў кватэрах і добрым асьвятленьнем у ліфце дому. Пра тое, што праблема з батарэямі, як высьветлілася, ужо даўняя, паведаміла журналісту выданьня «Витебский курьер» Вольга, якая зьяўляецца чальцом таварыства ўласьнікаў «Амалія».

“Зараджэньне майстэрства” – тэатралізаванае прадстаўленьне пад такой назвай адбылося ў Глыбоцкім цэнтры традыцыйнай культуры і народнай творчасьці. Падчас мерапрыемства прайшла дэманстрацыя мясцовых старадаўніх народных касьцюмаў, створаных майстрамі Глыбоцкага дому рамёстваў. Імпрэза была прымеркаваная да году культуры.

У Беларусі працоўны дзень 7 сакавіка перанесьлі на суботу 5 сакавіка. Але не на ААТ «Паставымэбля». У рэдакцыю сайту charter97.org зьвярнуўся адзін з працаўнікоў гэтага прадпрыемства і распавёў, што кіраўніцтва на 5 сакавіка прызначыла суботнік. Гэта значыць, заробленыя ў гэты дзень грошы работнікі ня ўбачаць.

Лягер, які быў пабудаваны тэлевізійным заводам «Віцязь», знаходзіцца недалёка ад старой Віцебскай трасы побач зь вёскай Паграбёнка Сеньненскага раёну. ААТ «Віцязь» у выніку складанага фінансавага становішча быў вымушаны адмовіцца ад яго ўтрыманьня.

Поўнага сьпісу людзей, якія трапілі пад сталінскія рэпрэсіі ў Беларусі, дагэтуль няма. Найвяликшы сьпіс на сёньняшні дзень сабраны арганізацыяй «Мартыралёг Беларусі», але і ён далёка ня поўны, хоць зьмяшчае імёны некалькіх дзясяткаў тысяч рэпрэсаваных. Ігар Станкевіч вывучае свой род і ў працэсе збору матэрыялаў знайшоў яшчэ траіх рэпрэсаваных, якіх не было ў ніводным даступным сьпісе.

Фінансавая дзірка, у якую выцякаюць зарплаты некаторых беларускіх прадпрыемстваў, усё шырыцца з кожным днём. Асноўную масу такіх арганізацыяў складаюць, вядома ж, сельгаспрадпрыемствы. Пры гэтым, прааналізаваўшы інфармацыю Белстату, мы высьветлілі, што ў эпіцэнтры катастрофы знаходзіцца менавіта Віцебская вобласьць.

У сусьветнай сетцы разьмешчаная пэтыцыя віцебчука Яраслава Вайновіча, які зьвяртаецца да мітрапаліта Менскага і Заслаўскага Паўла, патрыяршаму экзарха ўсяе Беларуси, з просьбай пра выратаваньне дрэваў у віцебскім парку, у якім зьбіраюцца будаваць Сафійскі сабор.

30-гадовы Хведар Баркалаў прыехаў у Беларусь пасьля пачатку вайны на Данбасе. Цяпер разам зь сям’ёй ён пражывае ў вёсцы Віраўля, што ў Гарадоцкім раёне. Вымушаны перасяленец з Украіны ласкава адказаў на пытаньні нашага карэспандэнта.

Дзяржаўныя службоўцы і разнамасныя прапагандысты афіцыйных мэдыяў не стамляюцца даводзіць паспалітаму люду, наколькі добра ў Беларусі жывецца простаму чалавеку, наколькі дбайна дзяржава апякуецца кожным грамадзянінам. Але калі ўспрымаць рэчаіснасьць не праз карцінку ў тэлепрыёмніку, а зірнуць на жыцьцё ўласным вокам, вера ў словы афіцыйнай прапаганды губляецца.

Дырэктар дзяржаўнай установы «Тэрытарыяльны цэнтар сацыяльнага абслугоўваньня насельніцтва» (ТЦСАН) Першамайскага раёну Віцебску Тацьцяна Старынская адмовіла віцебскім праваабаронцам у адкрыцьці пры Народным сацыяльным унівэрсытэце факультэту правоў чалавека. Сваю адмову чыноўніца матывавала тым, што ў праваабаронцаў адсутнічае профільная юрыдычная адукацыя.