Пра гэта ў сацсетках паведаміў ягоны сын Ігар Палынскі, журналіст і музыка, які мусіў пакінуць радзіму праз палітычны пераслед, і зараз знаходзіцца ў вымушанай эміграцыі. Алесь Палынскі  памёр у Полацку.  Яго жонку Ціну Палынскую  з траўня гэтага года трымаюць у Віцебскім СІЗА.

Такім пасылам скончылася сустрэча жыхароў прыватнага сектара вуліц Ляонава і Войкава, чые дамы вызначаны пад знос для перспектыўнага будаўніцтва шматпавярховак. Пратэсты грамадскасці пачаліся яшчэ ў лютым мінулага года, калі мясцовыя жыхары заўважылі ў сваім раёне геадэзістаў, што рабілі замеры. Пра знос іх загадзя ніхто не папярэджваў, і галоўная адгаворка ўладаў – што знесці прыватны сектар тут “планавалі яшчэ ў савецкія часы”.

Штогадовая пасадка дрэваў у гэтым месцы пачала нагадваць нейкае рытуальнае дзеянне: дрэвы садзяць ужо ужо не адно дзесяцігоддзе, а яны ўпарта не хочуць прыжвацца.  Такім чынам азеляненне Парка 1000-годдзя праводзяць з пачатку 2000-х.

У будынку былога гандлёвага цэнтра пасля рэканструкцыі хочуць зрабіць дзве кіназалы, дзіцячы забаўляльны цэнтр, фуд-корты, элітную гасцінічную залу і СПА-цэнтр. Гэта пацвердзіў  галоўны архітэктар Віцебска Андрэй Макееў. Запатрабаванасць гэтых аб’ектаў выклікае сумневы. І – нічога не вядома пра вынікі расследавання прычынаў пажару ў “Беларусі”, які адбыўся 13 снежня мінулага года.

Нагадаем: сёлета 30 сакавіка дзяржаўныя СМІ абвясцілі, што Оршу ( і Баранавічы) вылучылі на прысваенне ганаровага звання «Горад працоўнай славы.1941-1945» ў межах праекта СНД да 80-годдзя перамогі ў Вялікай Айчыннай вайне. Званне дагэтуль не надалі, а памяны знак -стэлу – з гэтай нагоды ўжо ствараюць. Ды як!

Пасля Другой сусветнай вайны сусветная супольнасць пераасэнсавала каштоўнасць кожнага чалавечага жыцця і дэкларавала права на жыццё кожнага чалавека незалежна ад яго сацыяльнага статусу. У 1971 годзе Рэзалюцыя ААН стала першым крокам да ўсеагульнай адмены смяротнага пакарання. Беларусь з’яўляецца апошняй краінай у Еўропе і на постсавецкай прасторы, якая штогод прымяняе смяротнае пакаранне ў дачыненні да сваіх грамадзянаў.

Кацярына Мажэйка працавала суддзёй у судзе Оршы і Аршанскага раёна. Згодна з апошнім указам Аляксандра Лукашэнкі “Аб прызначэнні і вызваленні суддзяў” №357 ад 6 кастрычніка 2025 года яе прызначылі суддзёй у Віцебскі абласны суд.

Гарадская газета “Віцьбічы” надрукавала інтэрв’ю з кандыдатам гістарычных навук Аляксандрам Косавым. Інтэрв’ю тычыцца стасункаў паміж Польшчай і Беларуссю. Аляксандр Косаў у сваіх выказваннях зневажае палякаў і кіраўніцтва суседняй краіны, у што да ўласнай дзяржавы, то ўпарта выкарыстоўвае тэрмін “Западная Белоруссия”.

Адпаведнае рашэнне прыняў 7 кастрычніка суд Полацка і Полацкага раёна. У той самы дзень той самы суд прызнаў "экстрэмісцкімі" яшчэ некалькі інтэрнэт-рэсурсаў: Telegram-канал "Врачи за правду и справедливость"; YouTube-канал "Врачи за правду и справедливость"; старонку ў Facebook з назвай "Врачи за правду и справедливость".

“Медыязона” апублікавала абноўленую вышуковую базу. У ёй з’явіліся імёны і прозвішчы двух жыхароў Віцебшчыны – шматдзетнай маці  Ганны Куліевай і былога выкладчыка Полацкага дзяржаўнага ўніверсітэта Віктара Якубава, кандыдата гістарычных навук. Абодва некалькі год таму былі вымушаны пакінуць Беларусь.