Віцебская прыхільніца “русского міра”  Эльвіра Мірсалімава таксама , як і апазіцыйны актывіст, патрабуе пакарання “недатыкальных асобаў”  за “распаўсюд экстрэмізму”. Раней паводле заяваў Дзмітрыя Карняенкі за “распаўсюд экстрэмізму” былі асуджаныя і сама Эльвіра Мірсалімава, і некалькі яе “рускамірскіх” аднадумцаў.

4 красавіка імя былой лекаркі з Глыбокага  з’явілася ў пераліку асобаў, “датычных да экстрэмісцкай дзейнасці”. Паводле яго, 49-гадовую Людмілу Пацэвіч ( 9 красавіка ей мае споўніцца 50 гадоў) прызналі вінаватай паводле ч.1 арт.342 КК РБ. У дакуменце  на сайце МУС пазначана “судзімасць не пагашана”, і з гэтага можна зрабіць выснову, што жанчыну асудзілі да “хіміі”.  

Жыхарку вёскі Браткова Лёзненскага раёна асудзілі на 10 сутак за "экстрэмісцкія" падпіскі. 22 сакавіка супрацоўнікі мясцовага РАУС устанавілі, што жанчына мае падпіскі на 10 інтэрнэт- рэсурсаў, уключаныя ў Рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў.

Адзін з апошніх выпускаў  відэаблога галоўнага спецыяліста ідэалагічнай работы і па справах моладзі Віцебскага аблвыканкама Святаслава Міхайлава здзівіў нетрадыцыйнасцю. І не столькі таму, што ў ім не было ніводнага зняважлівага слова пра “беглых”  або пра апазіцыйных палітыкаў - хаця менавіта на гэтым спецыялізуецца аўтар відэарубрыкі “Вести не молчат” у абласной газеце “Витебские вести”. Ідэолаг раптам успомніў пра сваю непрасрэдную працу - займацца выхаваннем моладзі.

У іх няма “палітыкі”. Але абедзве сведчаць пра тое, што пракуратуры, міліцыі і судам ёсць чым займацца, апрача як вышукваць “экстрэмісцкія падпіскі”. А школам варта накіраваць высілкі не толькі на стварэнне вайскова-патрыятычных клубаў.

Такое тлумачэнне старшыня гарвыканкама Аляксей Героеў даў жыхарам вуліц Ляонава, 6-й Свярдлова і 2-й Войкава, дзе запланаваны знос прыватнага сектара. Людзі незадаволеныя зносам сваіх “сядзіб”, на месцы якіх плануюць збудаваць 5 шматпавярховых дамоў. Але гарадское кіраўніцтва тлумачыць знос “необходимостью адаптации к миграционным процессам”.

Ці закон для ўсіх адзін? Гэта вырашыў спраўдзіць віцебскі актывіст Дзмітрый Карняенка, які заўважыў выпадкі “распаўсюду экстрэмізма” ў інтэрнэце з боку “недатыкальных” асобаў. У спісе, які ён склаў, жонка старшыні аблвыканкама, кіраўніца праўладнага пісьменніцкага саюзу, дырэктарка абласнога краязнаўчага музея... Незадоўка перад тым актывіст наракаў на несправядлівасць прыцягнення людзей да адказнасці па ч.2 арт.19. 11 КаАП, але з усіх інстанцый атрымаў адказы, што гэтая практыка цалкам законная. Цяпер ён вырашыў праверыць, ці для ўсіх.

У пералік асобаў, “датычных да экстрэмісцкай дзейнасці”, 28 сакавіка ўключылі  6 жыхароў Віцебшчыны. Пяцёра з іх асуджаны за ўдзел у пратэстах 2020 г. паводле артыкуле 342 КК. Яшчэ адзін - за шэраг крымінальных артыкулаў, у тым ліку за абразу прэзідэнта Рэспублікі Беларусь, абразу прадстаўніка ўлады і ўдзел ў экстрэмісцкім фармаванні.

У сацсетках “Аршанскай газеты”выйшаў відэаролік, дзе паштарка чапляецца да мінакоў, а аднаго з іх за адмову ўзяць у яе газету лупіць  той жа газетай па галаве. Рэакцыя гледачоў неадназначная - у каментарах людзі здзіўляюцца, абураюцца, абмяркоўваюць адсутнасць у густу і маралі ў стваральнікаў відэапрадукта. А таксама і прымусовую падпіску - адну з сенняшніх рэаліяў.

Вакол сараяў, у якіх жыхары старых віцебскіх дамоў раней складалі дровы, разгарнулася сапраўдная ідэалагічная вайна. Нагадаем, у верасні мінулага года насельнікі дамоў па вуліцы Жасткова паскардзіліся, што сараі ў іхных дварах сталі прытулкам для бяздомнікаў і пажаранебяспечнымі аб’ектамі. Тут жа адгукнулася гарадская структура МНС: маўляў, сараі даўно пара знесці. Але, падобна, на гэта не варта разлічваць....