У спіс асобаў «схільных да экстрэмісцкай дзейнасці», паводле рашэння Міністэрства ўнутраных спраў ад 6 верасня 2024г. уключылі 50-гадовага Ігара Атрафіменку і 39-гадовага Андрэя Стабулянца. Атрафіменку судзілі зусім нядаўна – сёлета ў жніўні. Стабулянца асудзілі каля трох месяцаў таму, і 23 жніўня ён спрабаваў абскардзіць вырак у Вярхоўным судзе.

8 верасня 1514 г. на  каля Оршы  на рацэ Крапіўне адбылася найбуйнейшая бітва паміж ВКЛ і Маскоўскай дзяржавай - войска гетмана Канстанціна Астрожскага разбіла ўтрая большае войска маскоўскага княства. У вайсковай гісторыі яе называюць Аршанскай бітвай. Даследчыкі ставяць яе ў адзін шэраг з такімі  трыюмфамі беларускай зброі, як Грунвальд, Кірхгольм ды інш. Узбярэжжа  Крапіўны стала знакавым аб'ектам у пачатку 1990-х, калі  энтузіясты беларушчыны пачалі праводзіць тут бардаўскі фэст «Аршанская бітва». Але грамадская ініцыятыва трапіла пад забарону праз тое, што супярэчыла ідэалагічнай рыторыцы пра «спрадвечнае братэрства рускага і беларускага народа».

Сайт абласной дзяржаўнай газеты «Витебские вести» зноў рэкламуе прапагандысцкі праект віцебскага ідэалага Святаслава Міхайлава. У апошнім опусе пад назвай "Нам не нужны западные ценности" галоўны спецыяліст ідэалагічнай работы і па справах моладзі Віцебскага аблвыканкама параўнаў віншаванні з 1 версня Аляксандра Лукашэнкі і Святланы Ціханоўскай. На сайт газеты нават выставілі партрэт Святланы Ціханоўскай, створаны штучным інтэлектам паводле ўзору вядомага твора мастацтва...

Грамадская ініцыятыва «Хайсы – віцебскія Курапаты» з 2014 года займаецца стварэннем грамадскага мемарыяла на месцы расстрэлаў ахвяраў сталінізму каля вёскі Хайсы Віцебскага раёна. Актывісты праводзяць добраўпарадкаванне гэтага добра вядомага гараджанам аб'екта, хаця і не прызнанага мемарыяльным на афіцыйным узроўні. Падчас апошняй паездкі для навядзення парадку высветлілася, што невядомыя вандалы павалілі некалькі крыжоў і знішчылі ўсе ўказальнікі, якія пазначалі шлях да ямін-магіл з чалавечымі  косткамі.

Рашэнне пра прызнанне кантэнту старонкі "экстрэмісцкім" прыняў ўчора, 6 верасня, суд Дубровенскага раёна Віцебскай вобласці. У гэтым судзе не аднойчы судзілі і самога Міхаіла, у тым ліку за «пікетаванне» ва ўласнай хаце, дзе некалькі месяцаў запар правіселі паветраныя балонікі белага і чырвонага колераў. Пакуль іх не заўважылі з вуліцы «пільныя грамадзяне».

Сёння ў адным з раённых судоў абласнога цэнтра і ў адным рэгіянальным судзе адбыліся  два працэсы па справах, распачатых за «распаўсюд экстрэмізму». Дзве справы паводле ч.1 арт. 24.23 КаАП разбіралі 3 верасня. А 2 верасня ў судах Віцебшчыны разбіралі адразу 8 справаў па «народных» артыкулах адміністрацыйнага заканадаўства.

У Віцебску прайшла восьмая пазачарговая сесія абласнога савета дэпутатаў, на якой абмяркоўвалі вынікі папярэдняга разгляду праектаў грамадскіх ініцыятываў. Яны накіраваныя «на паляпшэнне жыцця ў малых гарадах і мястэчках», -- паведаміў сайт абласной газеты «Витебские вести». Што гэта за праекты, хто іх ініцыяваў і будзе ўвасабляць, засталося таямніцай для тых, каму грамадскія ініцыятывы мусілі б «палепшыць жыццё».

Аляксандр - аршанец, ён быў затрыманы 1 лістапада 2021 года ў межах крымінальнай справы аб распальванні сацыяльнай варожасці (арт. 130 Крымінальнага кодэксу) за пост ва "ВКонтакте". 17 лютага 2022 года Вольскага асудзілі да 3 гадоў абмежавання волі з накіраваннем у папраўчую ўстанову адкрытага тыпу. Тэрмін пакарання адбываў у мінскай ПУАТ №36. У першых ліках верасня ён выйшаў на волю.

Цяпер у суд Першамайскага раёна яго выклікаюць за «распаўсюд экстрэмізму». 6 верасня адміністрацыйную справу, распачатую паводле ч.2 арт. 19.11 КаАП, будзе разбіраць суддзя Вольга Клімкова. Дзяніс Хаўханаў, асуджаны раней за абразу Аляксандра Лукашэнкі, менш чым год таму вызваліўся з бабруйскай ПК №2, цалкам адбыўшы тэрмін зняволення.

Пасля хвалі ператрусаў 16 лютага 2021 года, калі сілавікі ўрываліся да праваабаронцаў, журналістаў і грамадскіх актывістаў, Ірына Траццякова была вымушана пакінуць Беларусь. На радзіме супраць яе распачалі крымінальную справу паводле ч.2 арт. 342 КК (арганізацыя і падрыхтоўка дзеянняў, якія груба парушаюць грамадскі парадак). Цяпер праваабаронца знаходзіцца за мяжой, але і тут не спыняе свае працы – кансультуе тых, хто стаў ахвярай рэпрэсій, дапамагае пацярпелым ад пераследу знайсці прытулак і абарону ў краінах Еўразвязу. Але сёння сама Ірына апынулася ў сітуацыі, калі вымушана прасіць дапамогі.