Кіраўнік Міністэрства інфармацыі Уладзімір Пярцоў чарговы раз наведаў Віцебшчыну, выступіў перад так званым «актывам раёну» і раздаў парады журналістам мясцовай раённай газеты. І «Гарадоцкі веснік» тут жа падзяліўся з чытачамі цытатамі з выступу міністра, якія выглядаюць, мякка кажучы, неадназначнымі. «Інфармацыі з’яўляецца шмат, патрэбна ўмець яе правільна абіраць», – заявіў спадар Пярцоў. І ў той самы час зазначыў, што нельга пазбягаць праблемных тэм, бо «калі ўтвараецца інфармацыйны вакуум, то яго запоўняць тыя, хто зацікаўлены ў скажэнні дадзеных і разгойдванні сітуацыі».

Пасля прэзідэнцкіх выбараў 2020 года бацька і сын Віталь і Уладзіслаў Кузнечыкі бралі ўдзел у акцыях пратэсту. Калі яны зразумелі, што пасля сутычкі з міліцыяй ім пагражае затрыманне, яны паехалі ў Менск і перабраліся праз плот дыпламатычнага прадстаўніцтва Швецыі. Амаль два гады яны заставаліся на тэрыторыі пасольства, а потым здолелі збегчы ў Латвію. Днямі ў гэтай краіне яны атрымалі статус уцекачоў... Увесь гэты час яны вялі дзённік, апісваючы кожны дзень сваіх вымушаных уцёкаў з Віцебску. А цяпер плануюць напісаць кнігу пра тое, што адбывалася з імі пасля верасня 2020 года.

У Язненскім сельвыканкаме правёў прамую лінію і прыём грамадзян дэпутат Віцебскага абласнога Савета дэпутатаў па Мёрскай выбарчай акрузе № 15, генеральны дырэктар КУП «Віцебскаблдарбуд» Уладзімір Мацвееў.

Днямі стала вядома, што каля віцебскай ратушы збіраюцца ўсталяваць дэкаратыўную скульптуру «Пажарнага», якая заадно будзе выконваць функцыю платнага фантана. І гэта будзе выява не сучаснага выратавальніка з МНС, а рэтраспектыўны вобраз, які павінны «вярнуць» гледачоў у сярэдзіну ХІХ стагоддзя. У той час вежа на гарадской ратушы пачала выконваць функцыю пажарнай каланчы – назіральнага паста, з вышыні якога можна было ўбачыць, ці не загарэлася дзесьці пераважна драўляная гарадская забудова. Між тым ратуша ў Віцебску сімвалізуе зусім не наяўнасць пажарнай каманды, а вольны дух гораду, якому было нададзена магдэбургскае права.