Яго імя і прозвішча з’явілася ў пераліку асобаў, “датычных да экстрэмісцкай дзейнасці”, увечары 24-га снежня. Уладзімір Захараў быў уласнікам  нерухомасці ў Полацку, Наваполацку і іншых гарадах Беларусі, якую здаваў у арэнду. У 2024 годзе супраць яго завялі крымінальную справу па ўэрагу эканамічных артыкулаў, а таксама па палітычным – за дыскрэдытацыю Рэспублікі Беларусь. На той час ён выехаў за межы краіны, яго справу пачалі разбіраць у рэжыме спецвытворчасці.

У Беларусі ўжо пяць з паловай гадоў палітычныя затрыманні застаюцца часткай паўсядзённай рэчаіснасці. Разам з імі нязменнымі застаюцца і ўмовы ўтрымання: перапоўненыя камеры, адсутнасць сродкаў гігіены і зменнай бялізны, сон на падлозе або на халодных жалезных ложках без матраца, дні без прагулак і душа. Акрамя гэтага, на іх увесь час з моманту затрымання аказваецца фізічны і псіхалагічны ціск. Такія ўмовы спецыяльна створаны не толькі ў Мінску, але і ва ўсіх рэгіёнах краіны. Жанчына, якой давялося зведаць умовы ўтрымання "палітычных" у ІЧУ і СЗА  Віцебска, распавяла пра гэта «Вясне». 

Пробашч віцебскага касцёла Святога Антонія патлумачыў, чаму з цэнтральнай фрэскі ў храме зніклі выявы жынчыны  і двух салдат . Паводле ягоных словаў, "пытанне ўзнялі самі парафіяне. На працягу многіх гадоў паступалі катэгарычныя заўвагі і скаргі, і ў выніку супольнасць прыняла рашэнне, што пэўныя вобразы трэба прыбраць. Гэта не было воляй аднаго чалавека, а менавіта патрабаваннем людзей, якія хацелі, каб іх касцёл заставаўся прасторай малітвы і супакою.

Аб’яднаны пераходны кабінет Беларусі узнагародзіў медалямі 14 выбітных асобаў. Сярод іх - наш зямляк, экс-палітвязень, відэааператар і журналіст Вячаслаў Лазараў. У ліку іншых ён атрымаў гэтую ўзнагароду  17 снежня.