Пераканацца ў гэтым можна, уважліва разгледзеўшы выявы, якімі "аздобілі" сцены падземнага пераходу каля Плошчы Перамогі. Ідэалагічных барацьбітоў "за гістарычную праўду" і "супраць скажэнняў гісторыі Вялікай Айчыннай вайны", падобна, спалохала верагоднасць быць абвінавачанымі  "за распаўсюд нацысцкай сімволікі

Гарэла надворная пабудова на праспекце Фрунзэ. Сарай быў з тых, што будаваліся каля дамоў без камунальных выгодаў у 1950-я гады дла захавання дроваў і іншых гаспадарчых патрэбаў.  Цяпер нават у старых дамах з’явілася цэнтральнае ацяпленне, а сараі за 70 год прыйшлі ў нягоднасць і сталі небяспечнымі - “нічыйныя” пабудовы з прагнілымі лесвіцамі нясуць пагрозу дзецям, якія выкарыстоўваюць іх для гульняў. А яшчэ часцей такія сараі абіраюць для часовага прыстанку  бяздомнікі, як было ў апошнім выпадку.

Рэгіянальныя дзяржаўныя выданні Віцебшчыны вярнуліся да практыкі ўсхвалення працы работнікаў ЖХГ, якая была заўважана ў апошнія месяцы мінулага года. Тады, перад правядзеннем прэзідэнцкіх выбараў, у людзей спрабавалі стварыць ілюзію дзяржаўнага клопату пра іх дабрабыт. Цяпер метады тыя самыя, хаця мэта трохі іншая: 2025 год абвешчаны Годам добраўпарадкавання, і цяпер за “добраўпарадкаванне” выдаецца праца дзяржаўных структур, якую яны мусяць выконваць у сілу прафесійных абавязкаў.  

Мірсалімавай не спадабалася, што на вуліцах у гістарычным цэнтры Віцебска з’явіліся шыльдачкі з іх гістарычнымі назвамі. Не, вуліцы ніхто не перайменаваў, проста пад аншлагамі - так называеццца шыльда з назвай вуліцы” - з’явіліся напісаныя асобна гістарычныя назвы. Трэба зазначыць, што гэтай ініцыятыве ўжо не адзін дзесятак гадоў. Цяпер яе ўвасобілі ў жыццё, напэўна, каб падвысіць “турыстычную прыцягальнасць”.