На гэтую намінацыю  вылучаецца асоба, якая пацярпела ад рэпрэсіяў і ціску сёлета і/ці ў папярэднія гады за сваю дзейнасць па прасоўванні і/ці абароне правоў чалавека ў Беларусі.

Сёлета пераможцамі ў гэтая намінацыі прызнаныя  адразу тры чалавекі, вядомыя сваёй праваабарончай дзейнасцю: Павел Левінаў, Алена Маслюкова і Таццяна Нядбай. “Я шчаслівы аказацца сёння ў гэтай кампаніяй з двума праўкраснымі жанчынамі, павіншаваць іх з гэтай узнагародай. І наш агульны шэраг сёння выразна дэманструе, што мы не адны, што мы – каманда і ўто мы рушым у правільным накірунку.  І гэта дае надзею, што правы чалавека ў Беларусі будуць адноўленыя”, сказаў Павел Левінаў падчас уручэння прэміі.

77 год таму, 10 снежня 1948 года Генеральная Асамблея ААН прыняла Усеагульную дэкларацыю правоў чалавека. З тых часоў гэтая дата з’яўляецца штогадовай магчымасцю ацаніць вартасць правоў чалавека, звярнуць увагу на нейкі канкрэтны аспект гэтых правоў і падняць голас у імя таго, каб кожны, дзе б ён ні знаходзіўся, карыстаўся ўсімі правамі чалавека.

55-гадовая Наталля Макавецкая была вымушана выехаць з Беларусі год таму – пасля шасцігадзінавага допыту і чарговага ператрусу. На той час яе сын Уладзіслаў Макавецкі, былы палітзняволены, які цалкам адбыў прызначаны судом тэрмін, ужо жыў у Польшчы. Наталля вырашыла ехаць да сына. У Польшчы яна падала дакументы на міжнародную абарону, але польскія улады, кіруючыся дублінскім пагадненнем, вырашылі перадаць яе справу ў Чэхію, якая выдала жанчыне шэнгенскую візу. У Чэхіі ў Наталлі нікога няма, таму яна падала апеляцыю і чакае рашэння. Працаваць у Польшчы ў гэты час яна не мае права.