Генпракуратура Расійскай Федэрацыі зацвердзіла абвінавачанне а па крымінальнай справе Сяргея Ерамеева, былога супрацоўніка “Нафтана”, які ў 2020 годзе браў удзел у агульнабеларускім страйку.

23 ліпеня  у пералік палітычных зняволеных уключылі аршанца, настаўніка гісторыі   Яўгена Бодрыкава і ўраджэнца Докшыц, айцішніка  Андрэя Загорскага.

На радзіме яго асудзілі да 3-х гадоў “хіміі”  па справе “Беларускага Гаюна” - за здымкі расейскай вайсковай тэхнікі, зробленыя ў Оршы.  ў Воршы. 22 ліпеня пра эвакуацыю Мікіты Лосіка паведаміў  фонд BySol.

Пасля нядоўгага перапынку ў Рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў чарговы раз уключылі інтэрнэт-рэсурсы, прызнаныя “экстрэмісцкімі” судамі нашага рэгіёну. Відавочна, што бальшыня  гэтых рэсурсаў не мае ніякага дачынення да Віцебшчыны і з’явіліся ў спісе, “дзякуючы” маніторынгу Інтэрнэта супрацоўнікамі мясцовых пракуратур. Менавіта пракурорскія работнікі займаюцца пошукам "экстрэмізму" і перадаюць такія справы ў суд. Як правіла, рэкамендацыі пракуратуры мясцовыя суды падтрымліваюць безадмоўна.

18 ліпеня на сайце МУС абнавілі спіс асобаў, “датычных да экстрэмісцкай дзейнасці”. У яго ўключылі  палачаніна Віктара Іваньковіча і віцябляніна Рамана Канцавога. Вось што пра іх вядома.

Дзмітрый Казлоў, жыхар Барані, стаў вядомы на ўсю Беларусь у 2017-м годзе, калі пачаў здымаць ролікі на палітычныя тэмы і інтэрв’ю з вядомымі палітыкамі. Паступова палітыкай хлопец захапіўся і сам, далучыўшыся да апазіцыйнага руху. Некалькі разоў яго судзілі па адміністрацыйных справах за “удзел у несанкцыянаваных мерапрыемствах” . З 10 чэрвеня 2020 года блогер Серый Кот ( такі псеўданім абраў сабе Зміцер Казлоў) знаходзіцца за кратамі па крымінальных абвінавачаннях.

У сваім Тэлеграм- канале яна зазначыла, што дзяржаўныя СМІ да непазнавальнасці прыхарошваюць беларускую рэчаіснасць. І таму “у нас некоторые местные новости можно узнать только из вражеских ресурсов, например, про закрытие какого-нибудь очередного завода или колхоза, про проблемы в каком-то городе или населенном пункте”.

Падставай для гэтага стала ўзнагароджанне праміяй «Земляк года», якое адбылося ў Гарадку  1 чэрвеня падчас правядзення  свята народнай творчасці, літаратуры і фальклору “Гарадоцкі Парнас”. Традыцыйна яе даюць двум асобам: праслаўленаму ўраджэнцу раёна і чалавеку, які не нарадзіўся на Гарадоччыне, але зрабіў значны ўнёсак у яе развіццё. Якраз другім пераможцам і стаў Андрэй Герашчанка, які нарадзіўся ў Слаўгарадскім раёне Магілёўскай вобласці.

Жыхары аграгарадка Гаршчэўшчына  просяць не зачыняць дзіцячы садок. Мяркуючы па кадрах з відэазвароту ў ТikТok,  гэты дыхтоўны двухпавярховы цагляны будынак, дзе, як сцвярджаюць бацькі, ёсць і прасторныя гульнявыя пакоі, і спартовая, і актавая залы. Алле сад хочуць закрыць, а  малых прапануюць вазіць за 18 км  у школу ў Абольцах, дзе для дашкольнікаў выдзелена ўсяго два пакоі. Дарэчы, у саміх Абольцах - усяго трое дзяцей дашкольнага ўзросту. А пераводзіць туды збіраюцца 11 маленькіх жыхароў Гаршчэўшчыны.

Гэтую жыццялюбівую, яркую жанчыну шмат хто ведаў у Віцебску. У 2014-18 гадах яна была лідаркай прадпрымальніцкага руху, адстойвала правы індывідуальных прадпрымальнікаў і тых, хто гандляваў на віцебскіх кірмашах. Яна стала ініцыятаркай стварэння незалежнага прафсаюзу “Разам”, актывісты якога патрабавалі зменаў у заканадаўстве, якое абмяжоўвала правы занятых прыватным прадпрымальніцтвам,  была сябрам Нацыянальнага камітэта АГП, актыўна ўдзельнічала ў выбарчых кампаніях рознага ўзроўню - і ў якасці кандыдаткі, і ў складзе ініцыятыўных груп іншых актывістаў.