Абласная газета «Витебские вести» днямі надрукавала артыкул «Былыя жыхары Латвіі пераехалi ў Беларусь i не шкадуюць». У ім вядзецца ўсяго пра дзве сям’і, якія пераехалі ў Браслаўскі раён.

Яркія і ўпрыгожаныя беларускім арнаментам пад’ездныя дзверы па вуліцы Станкевіча ў доме №13 у Паставах прыцягваюць увагу мінакоў. Але, як аказалася, не ўсім такое падабаецца. Адзін з жыхароў дома Аляксей Юркайць не ацаніў гэты крэатыў і звярнуўся да ўладаў з просьбай адказаць на яго пытанне: ці можна па сваім жаданні афармляць сцены пад’езда і ўваходныя дзверы шматпавярховіка і якія штрафы за гэта прадугледжаныя. Што можна і чаго нельга рабіць у пад’ездах і якая адказнасць прадугледжана за гэта? Распавёў пастаўчанам намеснік начальніка аддзела архітэктуры і будаўніцтва Мікалай Доўмант.

Калі ў 2021 г. на Віцебшчыне паводле арт.19.11 КаАП было асуджана 58 чалавек, то цягам 2022г. – 232 чалавекі. Такія дадзеныя прыводзіць Віцебская абласная пракуратура. Пракурор Антон Васілевіч падкрэслівае, што падставай для адміністрацыйнай справы можа быць не толькі перадрук нейкага тэксту або відэа з крыніцы, занесенай у Рэспубліканскі спіс экстрэмісцкіх матэрыялаў, але нават «лайк» пад рэпостам. Работнік пракуратуры расцэньвае такія «віды публічнага адабрэння» як намер распаўсюдзіць інфармацыю для больш шырокага кола асобаў, бо рэакцыі карыстальнікаў павялічваюць ахоп аўдыторыі ў сацыяльных сетках.

Найстарэйшага віцебскага апазіцыйнага актывіста па-ранейшаму можна сустрэць каля «сіняга дома», як і 10, і нават 20 гадоў таму. Раней у гэтым месцы ён ладзіў пікеты разам з сябрам-аднадумцам Уладзімірам Плешчанкам, потым распаўсюджваў незалежныя выданні, у апошнія гады – прапаноўваў мінакам беларускамоўныя кнігі з прыватнай бібліятэкі і ахвяраваныя сябрамі. Цяпер 75-гадовы Барыс Ханонавіч проста сядзіць на раскладным зэдліку, назірае за жыццём гораду і размаўляе з даўнімі знаёмцамі, якіх у яго не адна тысяча. Пры ім заўсёды пляцак і тэрмас з гарачай гарбатай. А галоўнае – аўтарытэт у асяродку гараджан, для якіх ён стаў сімвалам нескаронасці.

Як піша “Веснік Глыбоччыны”, на чарговым пасяджэнні Глыбоцкага рйвыканкама абмеркавалі ход выканання патрабаванняў дырэктывы Лукашэнкі нумар 1 "Аб мерах па ўмацаванні грамадскай бяспекі і дысцыпліны". Але на тварах чыноўнікаў, якія прысутнічалі ў зале, не знікала цень заклапочанасці.

Андрэй Мельнікаў правёў маленства ў Оршы, потым пераехаў у Гомель, ён вельмі часта вандруе па Беларусі, ладзіць канцэрты і сустрэчы. У мінулы чацвер з ім знікла сувязь, і родныя былі вымушаны напісаць заяву ў міліцыю пра знікненне чалавека. Урэшце ім паведамілі, што Андрэй Мельнікаў знаходзіцца ў ІЧУ Мінскага раёну, што ён нібыта затрыманы за хуліганства і будзе пад вартай да 5 лютага.

Падчас пасяджэння Калегіі МУС Віцебскага  аблвыканкаму, якое прайшло ў абласным цэнтры 27 студзеня,  прысутны на імпрэзе міністр унутраных справаў Іван Кубракоў заявіў пра неабходнасць  больш пільнага кантролю за асобамі, якія хочуць навучацца ў профільных установах адукацыі. Бо пасля падзеяў 2020г. мелі месца шматлікія выпадкі, калі супрацоўнікі звальняліся з сілавых структур на знак нязгоды з вынікамі мінулых прэзідэнцкіх выбараў. А таксама збіралі асабістыя дадзеныя сваіх калегаў і перадавалі іх для апублікавання.

З 2006 г. гэты дзень адзначаюць у памяць пра вызваленне вязняў канцэнтрацыйнага лагера  Аўшвіц, якое абылося 27 студзеня 1945г.  У гэтым лагеры нацысты замучылі каля мільёна  габрэяў і  тысячы прадстаўнікоў іншых нацыянальнасцяў. Нягледзячы на тое, што дзень памяці ахвяраў Халакосту адзначаюць штогод, у Віцебску дагэтуль на належным узроўні не ўшанавана памяць пра вязняў мясцовага гета, якое мясцілася на беразе Дзвіны ў раёне сучаснай вуліцы Іллінскага, і дзе ў часе мінулай вайны загінулі 16-18 тысяч чалавек. Тут усталяваны толькі часовы памятны знак з абяцаннем стварыць сапраўдны мемарыял ці нават музей гета ў будынку былога раённага дома культуры, які шмат гадоў стаіць зачынены.

53-гадовага палітвязня з вёскі Сітцы Докшыцкага раёна судзілі ў закрытым рэжыме ў Віцебску за каментары ў сацыяльных сетках і намер паехаць ва Украіну ваяваць. Судовае пасяджэнне вёў суддзя Яўген Буруноў. Суд над палітвязням пачаўся яшчэ 4 лістапада, пасля быў перапынак на псіхічную экспертызу. Акрамя калоніі 4.5 гады, яму прысудзілі каля 7.000 рублёў штрафу. Трэба зазначыць, што пракурор прасіў 6 гадоў калоніі.

Міністр інфармацыі Ўладзімір Пярцоў наведаў рэдакцыі наваполацкага тэлевізійнага канала «Вектор ТВ» і газеты «Новополоцк сегодня». А таксама сустрэўся з прадстаўнікамі так званага «ідэалагічнага актыву» гораду, куды ўваходзяць кіраўнікі прадпрыемстваў і арганізацый, удзельнікі праўладных партыйных структур, прафсаюзаў і гд. Тэмай гутаркі стала абмеркаванне задачаў ідэолагаў і СМІ «у няпростых умовах ідэалагічнай вайны». Міністр інфармацыі падкрэсліў, што ўнутры краіны і за яе межамі ўтварылася складаная абстаноўка, і што работнікі «ідэалагічнага фронту» сёння павінны супрацьстаяць негатыўнаму парадку дня, які прасоўваюць апаненты ў адносінах да Беларусі».