Дваіх жыхароў Віцебшчыны ўключылі ў «экстрэмісцкі спіс» МУС
Гэта жыхарка аграгарадка «Акцябрскі» Валянціна Крыштопенка – жанчына з першай групай інваліднасці, асуджаная да «хатняй хіміі» за «садзеянне экстрэмісцкай дзейнасці». І наваполацкі актывіст Яўген Вільскі, які вымушана пакінуў Беларусь, і таму яго асудзілі ў парадку спецвытворчасці па трох артыкулах Крымінальнага Кодэкса.
Шаркоўшчынскі райвыканкам прыняў рашэнне, не зразумелае мясцовым жыхарам
Рашэнне Шаркоўшчынскага райвыканкама «Аб дэлегаванні паўнамоцтваў» было прынята 9 кастрычніка 2024 года. І ўступіла ў сілу пасля яго апублікавання. Аднак даты публікацыі нідзе няма, і грамадзянам без юрыдычных ведаў вызначыць яе складана, падкрэслівае юрыст. І ніколькі не лягчэй разабрацца, пра што гэтае рашэнне.
Жыхароў аграгарадка Глыбачка «ашчаслівілі» асфальтам
«Ажыццяўленнем мары называюць у Глыбачцы асфальтаванне адразу некалькіх працяглых вуліц», -- піша вушацкая раённая газета «Патрыёт». Нават у самыя застойныя савецкія часы такі мінімальны клопат пра людзей не станавіўся тэмай для газетных публікацый у якасці прыкладу таго, як мясцовыя ўлады «дбаюць» пра людзей.
Калі ў справе Дзяржкантроль – адразу знаходзяцца «дадатковыя сродкі»
Некалькі гадоў кіроўцы і проста жыхыры Оршы пісалі пра нездавальняючы стан дарогі па вуліцы 2-я Шклоўская пры пад'ездзе да аўтазапраўкі. І некалькі годоў гэтая праблема ігнаравалася. Аж пакуль Дзяржкантроль не абвясціў кампанію па зборы скаргаў на стан дарог. І тут здарыўся цуд...
На мінулым тыдні ў судах Віцебскай вобласці адбыліся 35 судоў па палітычных «адміністратыўках»
Асабісты «працоўны рэкорд» 25 кастрычніка ў судзе Чыгуначнага раёна Віцебска ўстанавіла суддзя Алена Цыганкова: яна правяла адзін за адным 5 судовых працэсаў паводле ч.2 арт.19.11 КаАП. Найбольшая колькасць судоў па палітычных «адміністратыўках» - 13 - у гэтым месяцы была зафіксавана 28 кастрычніка. Кастрычнік ўвогуле трымае сумнае лідарства: менавіта ў гэтым месяцы зафіксавана найбольшая колькасць судоў - 95- паводле ч.2 арт.19.11 КаАП і ч.1 арт. 24.23 КаАП
У Шаркаўшчыне вінаватых ва ўтварэнні стыхійных звалак смецця збіраюцца шукаць... па почырку
З 25 кастрычніка на тэрыторыі раёна актывізавана работа па выяўленні і ліквідацыі несанкцыянаваных звалак адходаў, у тым ліку па ўстанаўленні вінаватых асоб у іх адукацыі. Раённая інспекцыя прыродных рэсурсаў прапануе арыгінальны метад пошуку правапарушальнікаў. Праўда, для гэтага прыйдзецца пакапацца ў смецці.
Калі няма добрых навін, пішы пра сметніцы!
«Аршанская газета», імкнучыся распавядаць пра добрае жыццё ў Беларусі і ў тутэйшым рэгіёне, размясціла на сайце артыкул «Работники Оршанской спецавтобазы проводят работы по установке дополнительных мусоросборников». Тэкст суправаджаецца цэлым фотарэпартажам з выявамі шчаслівых камунальнікаў і ўласна сметніц.
Мінімум 95 палітычных адміністрацыйных спраў было разгледжана ў кастрычніку судамі Віцебскай вобласці
Праваабаронцы ведаюць далёка не пра ўсе судовыя працэсы, якія праходзяць на Віцебшчыне паводле арт. 19.11 КаАП і арт. 24.23 КаАП. Бо тыя суды, якія адбываюцца над затрыманымі жыхарамі рэгіёну ва ўмовах ІЧУ праз анлайн-сувязь, як правіла, не ўказваюць у раскладах судоў. Таму іх сапраўдная колькась можа быць у некалькі разоў большай.
Уступіў у сілу прысуд Вользе Карач і Яўгену Вільскаму, якіх судзілі ў парадку спецвытворчасці
Нагадаем, сёлета ў ліпені ў Брэсцкім абласным судзе завочна вынеслі прысуды «удзельнікам экстрэмісцкага фарміравання «Форум дэмакратычных сіл Беларусі». У яго складзе згадваліся ўраджэнка Віцебска Вольга Карач і жыхар Наваполацка Яўген Вільскі, якія цяпер знаходзяцца за мяжой. Згодна з афіцыйным паведамленнем Генеральнай пракуратуры, пасля пасяджэння судовай калегіі Вярхоўнага суда, вырак суда першай інстанцыі ўступіў у законную сілу.
Газета «Витебские вести» параўнала «методы ведения идеологической войны немецко-фашистскими захватчиками» і дзеянні «сучасных экстрэмістаў»
Журналіст газеты Яўген Карпас, прыгадваючы «нямецка-фашысцкіх захопнікаў», відавочна падмяняе гістарычныя факты: піша пра Беларускую краёвую абарону – вайсковае фармаванне, створанае ў 1944 годзе, і пра Саюз беларускай моладзі, створаны ў 1943 годзе. І настойвае, што «асобы, якія імкнуцца раз'яднаць беларускае грамадства», дзейнічаюць па тых самых прынцыпах і нават пад тымі самымі лозунгамі. Аднак прыклады журналіста сведчаць пра іншае.