Старшыня выканкама Віцебскага раёна Сяргей Ягораў правёў сустрэчу з мясцовым насельніцтвам. Большасць тых, хто прыйшоў на прыём, - жыхары вуліцы Навасёлаў. Самі яны ўжо даўно не «навасёлы», і таму распавялі пра праблемы дамоў, узведзеных яшчэ ў 1980-я гады. Сяргей Ягораў паабяцаў асабіста агледзець жытло насельнікаў Тулава, перш чым аддаць адпаведныя распараджэнні.

І гэта зусім не «Зарніца», у якую гулялі некалькі пакаленняў беларусаў. У дзіцячых летніках выхаванцы са смехам здзіралі папяровыя пагоны ў «ворагаў» і перахоўвалі сцяг свайго «падраздзялення»...  Удзельнікі «Натиска» - студэнты розных ВНУ Віцебска - рыхтуюцца да самай сапраўднай вайны. Ідэю арганізатары «падгледзелі» на Гомельшчыне: там ужо два гады праводзіцца вайскова-прыкладная гульня «Прорыв».

Увогуле, спачатку гэта будзе нават не плошча, а «специальным образом организованное общественное пространство». Плошчай яно стане толькі пасля адкрыцця, калі пляцоўку афіцыйна аформяць як элемент гарадской вулічна-дарожнай сеткі. І здарыцца гэта ўжо ў наступным, 2025 годзе, бо з запланаванымі працамі сёлета не спраўляюцца. Магчыма, на Плошчу сцяга і герба перанясуць і абласную Дошку гонару.

Гэтая акцыя для навучэнцаў установаў сярэдняй адукацыі праводзіцца ўжо трэці год запар. Такім чынам вучняў 9-11 класаў завабліваюць паступаць у вышэйшыя навучальныя ўстановы МУС ці проста прыходзіць на службу ў міліцыю. «Інструменты ўплыву» ужо традыцыйныя: маладым людзям даюць патрымаць у руках зброю і апрануць экіпіроўку АМАП, паглядзець на дрэсіраваных службавых сабак і на практыкаванні байцоў спецназу.

На Віцебшчыне пашыраецца практыка, калі асобаў, што стаяць на ўліку ў крымінальна -выканаўчай інспекцыі, прыцягваюць да бясплатнай працы. У Шумілінскім РАУС гэта назвалі «выхаваўчым мерапрыемствам» на тэму «Работа и труд всё перетрут», да ўдзелу ў якім прыцягнулі адмысловы кантынгент. З кропкі гледжання заканадаўства аб працы, тут не ўсё гладка.

11 кастрычніка Вярхоўны суд разбіраў касацыйную скаргу наваполацкага актывіста. Паводле рашэння судовай калегіі, у прысуд Віцебскага абласнога суда ўнеслі тры папраўкі – што да нумарацыі і кваліфікацыі артыкулаў, згаданых у апісальна-матывіровачнай і рэзалютыўнай частках выраку. Сам вырак – 7 з паловай гадоў пазбаўлення волі і грашовыя выплаты – пакінуты без зменаў.

Рашэнне «О тарифах на услуги воспитательно-оздоровительных, спортивно-оздоровительных лагерей» размешчаных на тэрыторыі Віцебскай вобласці, было падпісаны Аляксандрам Субоціным 19 верасня і днямі апублікавана. Па сутнасці, асноўная адрозненне новай інструкцыі ад ранейшай, заключаецца ва ўвядзенні азначэння «летнік з дзённым знаходжаннем дзяцей» і, адпаведна, разліку тарыфаў на паслугі такіх летнікаў у залежнасці ад колькасці дзён знаходжання. Юрыст звяртае ўвагу на яшчэ адну важную акалічнасць.

Сёлета ў сакавіку Следчы камітэт пачаў «спецвытворчасць» супраць глыбоцкай пенсіянеркі Людмілы Барэйкі. На той час жанчына ўжо з'ехала з радзімы пад пагрозай крымінальнага пераследу. 8 траўня суд Глыбоцкага раёна прысудзіў Людміле Барэйка 2 гады зняволення паводле артыкула 188 КК (Паклёп). 9 кастрычніка прэзідыюм Віцебскага абласнога суда «вызваліў» спадарыню Людмілу і зняў судзімасць.

Мы ведаем толькі тую інфармацыю пра судовыя працэсы, якая базуецца на дадзеных з адкрытых крыніц. Але вядома, што шмат якія суды за «распаўсюд экстрэмізму» праходзяць па-за раскладам. Людзей затрымліваюць і судзяць цягам 72 гадзін, не ўносячы гэтыя звесткі ў расклады працы судоў на сайце электроннага судаводства.

Падчас суботніка 12 кастрычніка тут высадзілі 200 туй і алею са срабрыстых клёнаў. Высадка дрэваў у Парку 1000-годдзя Віцебска – гэтаксама 200 туй – праходзіла і летась. Пасадкі за Лядовым палацам праводзяцца ў сярэднім двойчы за год, але расліннасць упарта не жадае прыжывацца, а гарадскія ўлады не збіраюцца высветліць прычыны, чаму так адбываецца. Проста зноў і зноў паказальна бяруць удзел у суботніках.